Zonder kleuren zouden we niet kunnen leven. Stel je voor dat we alleen door zwarte en grijze tinten zouden worden omgeven. Kleuren zijn voedsel voor de ziel en elke kleur geeft ons een andere beleving. De ene kleur brengt je als het ware op aarde, terwijl de andere kleur je doet opstijgen. Kleur kan je ook een gevoel van diepe vreugde en warmte geven of juist melancholische gevoelens oproepen.
Omdat we kleuren zo gewoon vinden, zijn we ons er niet meer van bewust dat ze er zijn, daarom is het heel belangrijk om er weer naar te leren kijken en ze weer te leren waarderen en te beleven.
Nu hebben alle dingen om ons heen een kleur, maar de beste en meest intense kleurbeleving kunnen we hebben in de natuur, daar waar kleuren onder invloed van het licht en de duisternis steeds veranderen en (lijken te) leven. Daar, in de natuur en de atmosfeer om ons heen, ontstaan de kleuren en daar kunnen ze ademen en helemaal tot hun recht komen. Ze weven als het ware tussen licht en duisternis.
Tussen Licht en Duisternis
Tussen licht en duisternis ontstaan de kleuren. De wisselwerking tussen het licht en de duisternis is door de dag heen wisselend. De kleuren die zichtbaar worden om ons heen zijn daardoor ook wisselend. In de ochtend, voor de zon op komt, zien we vaak dat de lucht rose-rood kleurt en dat kan over gaan in oranje en geel of soms zelfs een goudkleur.
In de avond zien we, bij afnemend licht, dat er ook weer magenta en oranje ontstaan, soms een vlammende vermiljoenkleur. Bij nog meer afnemend licht ontstaat dan een violette waas. Violet de laatste kleur voordat het helemaal donker wordt.
De werking van licht en duisternis is dus een continue wisselwerking, soms zelfs een strijd. De ene keer wint het licht, een andere keer de duisternis en die strijd wordt ook zichtbaar in de kleuren, vooral aan de avondhemel. Ook kunnen er tijdens of voorafgaand aan buien en storm ‘dramatische’ taferelen ontstaan, die de prachtigste kleureffecten geven!
Op de foto’s hier boven kun je duidelijk zien dat het licht van boven komt en altijd recht gaat, licht maakt nooit een bochtje. Ook zie je hier een mooi voorbeeld van hoe de kleuren ontstaan tussen licht en duisternis, hier in de vorm van een kleine regenboog.
De kleuren maken, afhankelijk van de lichtsterkte en de werking van de duisternis, een spiralende beweging om het licht heen. Vóór het licht stijgen de warme, de rode tinten naar het licht, om áchter het licht zichtbaar te worden als blauwe en violette tinten.
Op bovenstaande foto kun je duidelijk zien dat er kleuren zijn die vóór het licht bewegen en kleuren die er achter zijn. Heel duidelijk is het blauw er achter en het prachtige vermiljoen/oranje is er duidelijk voor te zien.
Als je de zon rood of oranje ziet ondergaan komt dat omdat de atmosfeer dicht bij de aarde dikker is dan boven ons, door die dikkere atmosfeer zien we de kleur rood verschijnen vóór de zon/het licht.
Kijk je nu op een stralende dag omhoog dan kijk je eigenlijk door het licht naar de duisternis van de kosmische ruimte die we ’s nachts als zwart ervaren. Nu kijk je door het licht heen en zie je als het ware die duisternis achter het licht als blauw.
We maken nu een reis door de kleuren spiraal en beginnen vanuit de duisternis en gaan op weg naar het licht.
De eerste kleur die we, na de duisternis, kunnen zien is: Magenta
Magenta, een zacht roze, zichtbaar bij een mooie zonsopkomst, een kleur die, doordat hij zo dicht bij de duisternis is, nog bijna niet beweegt, maar als een soort zachte nevel is, een kleur die je helemaal omhult en waarin je je geborgen en warm kunt voelen.
Na het magenta gaan we iets meer naar het licht, nog steeds is het warm en donker, nog steeds voelen we ons hier omhuld . Deze kleur, waarin we nu op weg zijn naar het licht is: Karmijn
.
Karmijn is een diep donkerrood, een kleur die, gezien het feit dat er al wat meer licht in komt, nu ook wat meer beweegt. Trage, langzame bewegingen zijn het hier in het karmijn, er is een soort zwaarte in deze kleur., maar ook kun je hier verbinden liefde voelen.
We gaan verder op weg naar het licht en komen nu in een kleur die al veel meer licht bevat en die al behoorlijk in beweging is: Vermiljoen
Op deze foto prachtig, vlammend in de avond lucht te zien.
Nog verder gaan we en we komen in: Oranje
Oranje is een kleur die midden tussen licht en duisternis is, hier is een soort balans, beiden zijn even sterk. Oranje maakt een soort huppelende beweging, het is een vrolijke en levendige kleur, als dansende en spelende kinderen.
Gaan we nog verder op weg naar het licht dan komen we nu door: Geel
Geel is een warme kleur die ons aan de warmte van de zon doet denken.
In het geel worden de bewegingen sneller en korter. Het licht is hier zo sterk dat de duisternis niet meer in grote bewegingen kan voorkomen, alleen nog maar in kleinere, rechte bewegingen.
Door gaan we, op weg naar het licht en nu komen we in een kleur die geen eigen naam heeft, een kleur die tussen het geel en het groen van het licht in zit: Geelgroen
We zien deze kleur vaak in het hele vroege voorjaar. Hier, in deze kleur wordt de duisternis afgebroken in hele kleine, vlinderachtige bewegingen. Denk hierbij aan dansende muggen of aan vlinders die rondfladderen. Een hele vrolijke, blije kleur en heel dicht dansend bij het licht.
Dan zijn we nu bij het licht. Het licht is niet te zien, wat we zien is eigenlijk een hele dunne sluier, de allerlaatste sluier van duisternis. Door deze hele dunne sluier kunnen we iets van het licht zien en we zien dit als heel licht groen, smaragd groen, het viridiaan groen, maar dan heel licht.
Op deze roos kun je er een glimp van opvangen. Teer en fijn.
Nu zijn we dus bij het licht en gaan we dóór het licht heen en komen áchter het licht.
Hier komen we in een andere wereld, een koele wereld. Eerst komen we in: Turquoise
Turquoise is een kleur die geometrische patronen maakt, rechte lijnen. hier op de foto zien we ijsbloemen gevormd op een ruit. Onder invloed van het licht, een koel licht, kunnen zulke patronen ontstaan. Het is een kleur die we zien in ijs en in ijskoud water, soms in de lucht bij een heldere vriesnacht, in sneeuw en sneeuwvlokken. Het is een kleur die we kunnen ‘horen’, een soort tinkeling in ijskoude nachten.
Nu gaan we weer verder, we gaan vanuit het licht weer op weg naar de warme duisternis en komen nu door: Kobalt blauw
In de lucht van een stralend mooie dag vinden we de allermooiste tint kobalt blauw. Een kleur die ons omhult als een mantel, een kleur die ons geborgenheid, maar ook ruimte geeft.
Op bovenstaande foto kun je ook mooi zien dat het kobaltblauw zich kan verdonkeren, dat zie je hier in de oceaan, het wordt dan meer Ultramarijn blauw.
We gaan weer door. Door het ultramarijn naar: Indigo
Indigo, we zien het in de lucht, in regenwolken, dreigende luchten, maar ook in de zich verdonkerende zee, voordat de nacht valt. We zien het ook heel mooi in de binnenkant van een schelp, in het parelmoer. Hier kun je goed zien dat indigo een dragende functie heeft, het draagt namelijk alle kleuren.
Voor we nu weer in de warme omhullende duisternis komen, komen we nog in: Violet
In het violet is rust en verstilling. Hier zijn nauwelijks meer bewegingen waarneembaar, hier heerst rust en een gevoel van diep respect en spiritualiteit. Ook hier heb je geometrische krachten. Denk dan bijvoorbeeld aan de kleur van een viooltje en een iris. Beide geometrisch gevormde bloemen.
Maar zoals hierboven op de foto is te zien, er is rust, een serene rust. Een kleur die vooral aan de avondlucht is te zien, vlak voordat het licht helemaal wegsterft en de duisternis invalt.
Nu zijn we helemaal rond gegaan, de hele kleurencirkel/spiraal door en kun je weer van voor af aan beginnen. Vanuit de duisternis ga je op weg naar het licht. De eerste kleur na de duisternis is het magenta…. en zo kun je weer de hele spiraal van kleuren volgen!
Een zich eindeloos herhalende, ademende en levende beweging van kleuren, steeds anders en zich vernieuwend. Van vitaal belang voor het leven, voor ons mensen. Kleuren geven leven en vitaliteit.